Krajowe zasady dotyczące magazynowania energii w domu

W ciągu ostatnich kilku lat aktywność polityki magazynowania energii na szczeblu stanowym przyspieszyła. Jest to w dużej mierze spowodowane rosnącą liczbą badań nad technologią magazynowania energii i redukcją kosztów. Inne czynniki, w tym cele i potrzeby stanowe, również przyczyniają się do zwiększonej aktywności.

Magazynowanie energii może zwiększyć odporność sieci elektrycznej. Zapewnia zasilanie awaryjne, gdy generacja elektrowni zostanie przerwana. Może również zmniejszyć szczyty zużycia energii w systemie. Z tego powodu magazynowanie jest uważane za kluczowe dla przejścia na czystą energię. Wraz z pojawianiem się coraz większej liczby zmiennych odnawialnych źródeł energii rośnie zapotrzebowanie na elastyczność systemu. Technologie magazynowania mogą również opóźnić potrzebę kosztownych modernizacji systemu.

Chociaż polityki na szczeblu stanowym różnią się pod względem zakresu i agresywności, wszystkie mają na celu zwiększenie konkurencyjnego dostępu do magazynowania energii. Niektóre polityki mają na celu zwiększenie dostępu do magazynowania, podczas gdy inne mają na celu zapewnienie, że magazynowanie energii jest w pełni zintegrowane z procesem regulacyjnym. Polityki stanowe mogą opierać się na ustawodawstwie, rozporządzeniu wykonawczym, dochodzeniu lub dochodzeniu komisji ds. usług komunalnych. W wielu przypadkach mają one na celu zastąpienie konkurencyjnych rynków politykami, które są bardziej normatywne i ułatwiają inwestycje w magazynowanie. Niektóre polityki obejmują również zachęty do inwestycji w magazynowanie poprzez ustalanie stawek i dotacje finansowe.

Obecnie sześć stanów przyjęło polityki magazynowania energii. Arizona, Kalifornia, Maryland, Massachusetts, Nowy Jork i Oregon to stany, które przyjęły polityki. Każdy stan przyjął standard, który określa proporcję energii odnawialnej w swoim portfelu. Kilka stanów zaktualizowało również swoje wymagania dotyczące planowania zasobów, aby uwzględnić magazynowanie. Pacific Northwest National Laboratory zidentyfikowało pięć rodzajów polityk magazynowania energii na poziomie stanowym. Polityki te różnią się pod względem agresywności i nie wszystkie mają charakter normatywny. Zamiast tego identyfikują one potrzeby lepszego zrozumienia sieci i zapewniają ramy dla przyszłych badań. Polityki te mogą również służyć jako wzór do naśladowania dla innych stanów.

W lipcu Massachusetts uchwaliło H.4857, którego celem jest zwiększenie celu stanu w zakresie zakupów magazynowych do 1000 MW do 2025 r. Ustawa nakazuje stanowej Public Utilities Commission (PUC) ustanowienie zasad promujących zakupy zasobów magazynowych energii przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. Nakazuje również CPUC rozważenie możliwości magazynowania energii w celu odroczenia lub wyeliminowania inwestycji w infrastrukturę opartą na paliwach kopalnych.

W Nevadzie stanowa PUC przyjęła cel zamówień publicznych w wysokości 100 MW do 2020 r. Cel ten jest podzielony na projekty połączone z przesyłem, projekty połączone z dystrybucją i projekty połączone z klientami. CPUC wydała również wytyczne dotyczące testów opłacalności dla projektów magazynowych. Stan opracował również zasady dotyczące usprawnionych procesów połączeń. Nevada zabrania również ustalania stawek opartych wyłącznie na posiadaniu przez klientów magazynów energii.

Clean Energy Group współpracuje z decydentami politycznymi, regulatorami i innymi interesariuszami stanowymi, aby promować zwiększone wdrażanie technologii magazynowania energii. Pracuje również nad zapewnieniem sprawiedliwego podziału zachęt do magazynowania, w tym wyłączeń dla społeczności o niskich dochodach. Ponadto Clean Energy Group opracował podstawowy program rabatów na magazynowanie energii, podobny do rabatów oferowanych za wdrażanie energii słonecznej za licznikiem w wielu stanach.