Krajowe zasady dotyczące magazynowania energii w domach

W ciągu ostatnich kilku lat aktywność w zakresie polityki magazynowania energii na szczeblu stanowym uległa przyspieszeniu. Wynika to głównie z rosnącej liczby badań nad technologią magazynowania energii i redukcją kosztów. Do wzmożonej aktywności przyczyniły się również inne czynniki, w tym cele i potrzeby stanowe.

Magazynowanie energii może zwiększyć odporność sieci elektroenergetycznej. Zapewnia zasilanie awaryjne w przypadku przerw w produkcji energii przez elektrownie. Może również zmniejszyć szczytowe zużycie energii w systemie. Z tego powodu magazynowanie jest uważane za kluczowe dla transformacji energetycznej na czystą energię. Wraz z pojawianiem się coraz bardziej zmiennych źródeł energii odnawialnej, rośnie zapotrzebowanie na elastyczność systemów. Technologie magazynowania energii mogą również opóźnić konieczność kosztownej modernizacji systemu.

Chociaż polityki stanowe różnią się pod względem zakresu i agresywności, wszystkie mają na celu zwiększenie konkurencyjnego dostępu do magazynowania energii. Niektóre polityki mają na celu zwiększenie dostępu do magazynowania, podczas gdy inne mają na celu zapewnienie pełnej integracji magazynowania energii z procesem regulacyjnym. Polityki stanowe mogą opierać się na ustawodawstwie, rozporządzeniu wykonawczym, dochodzeniu lub dochodzeniu komisji ds. usług komunalnych. W wielu przypadkach mają one na celu zastąpienie konkurencyjnych rynków politykami o bardziej restrykcyjnym charakterze i ułatwienie inwestycji w magazynowanie. Niektóre polityki obejmują również zachęty do inwestycji w magazynowanie poprzez ustalanie stawek i dotacje finansowe.

Obecnie sześć stanów przyjęło polityki dotyczące magazynowania energii. Arizona, Kalifornia, Maryland, Massachusetts, Nowy Jork i Oregon to stany, które przyjęły te polityki. Każdy stan przyjął standard określający udział energii odnawialnej w swoim portfelu. Kilka stanów zaktualizowało również swoje wymagania dotyczące planowania zasobów, uwzględniając magazynowanie. Pacific Northwest National Laboratory zidentyfikowało pięć rodzajów polityk dotyczących magazynowania energii na poziomie stanowym. Polityki te różnią się pod względem agresywności i nie wszystkie mają charakter normatywny. Wskazują one raczej na potrzebę lepszego zrozumienia sieci energetycznych i stanowią ramy dla przyszłych badań. Polityki te mogą również służyć jako wzór do naśladowania dla innych stanów.

W lipcu stan Massachusetts uchwalił ustawę H.4857, której celem jest zwiększenie docelowego poziomu zakupu energii z magazynów do 1000 MW do 2025 roku. Ustawa nakazuje stanowej Komisji ds. Usług Publicznych (PUC) ustanowienie zasad promujących zakup zasobów magazynowania energii przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. Nakazuje ona również CPUC rozważenie możliwości wykorzystania magazynowania energii do odroczenia lub wyeliminowania inwestycji w infrastrukturę opartą na paliwach kopalnych.

W Nevadzie stanowa komisja PUC przyjęła cel w zakresie zamówień publicznych wynoszący 100 MW do 2020 roku. Cel ten jest podzielony na projekty związane z siecią przesyłową, dystrybucją i odbiorcami. CPUC wydała również wytyczne dotyczące testów opłacalności projektów magazynowania energii. Stan opracował również zasady usprawnienia procesów połączeń międzysystemowych. Nevada zabrania również ustalania stawek wyłącznie na podstawie własności magazynów energii przez klientów.

Grupa Clean Energy współpracuje z decydentami stanowymi, organami regulacyjnymi i innymi interesariuszami, aby promować szersze wdrażanie technologii magazynowania energii. Grupa zabiega również o sprawiedliwe rozdysponowanie zachęt do magazynowania, w tym wyłączenia dla społeczności o niskich dochodach. Ponadto, Clean Energy Group opracowała podstawowy program rabatów na magazynowanie energii, podobny do rabatów oferowanych za wdrażanie instalacji fotowoltaicznych za licznikiem w wielu stanach.